Demy, 4 jaar | Foto: MvdVfotografie
De rottweilerpups waarover ik eergisteren schreef zijn helaas niet de enige honden uit Oekraïne die door de NVWA gruwelijk in de knel zitten. Bij House of Animals komen steeds meer schrijnende gevallen aan het licht, met huilende betrokkenen aan de telefoon die hun verhaal doen. Zoals Marian, die dacht goed te doen, maar daar dacht de NVWA heel anders over.
Marian heeft een kennel. Via Facebook reageerde ze op een advertentie om een zwanger teefje op te vangen uit Oekraïne. Dat ging uiteindelijk niet door want het teefje kreeg haar puppy’s in Polen. De Ierse stichting die de hond uit het door oorlog getroffen Oekraïne had gehaald nam vervolgens contact op of Marian misschien ook andere honden zou willen opvangen. De dieren zouden eerst naar een dierenarts moeten en daarna in quarantaine. Bij Marian kan dat, want zij heeft een kennel en een hectare grond. Ze kan de dieren gescheiden houden van haar eigen honden. Zo gezegd, zo gedaan.
Lobke, 3 maanden | Foto: MvdVfotografie
Marian heeft vooraf de dierenarts ingelicht. Toen de dieren aankwamen werden ze meteen naar de dierenarts gebracht, die de dieren gratis onderzocht. Twee puppy’s van de in totaal zeven honden waren nog niet gechipt. De andere honden hadden paspoorten en waren gevaccineerd in Oekraïne, maar zijn voor de zekerheid door de dierenarts nogmaals gratis gevaccineerd en hebben daarna Europese paspoorten gekregen.
Henk, 7 jaar | Foto: ©MvdVfotografie
Marian is naar huis gegaan en wilde vooral goed voor de honden gaan zorgen: 3 puppy’s van 3 en 4 maanden oud en 4 volwassen honden die ernstig getraumatiseerd zijn. Trillerig, ellendig, bang en terughoudend, met behoefte aan veel liefde een aandacht. Na drie weken begonnen sommige honden eindelijk wat los te komen, alsof ze zich realiseerden dat ze eindelijk veilig waren. Maar niets was minder waar, want ineens stond de NVWA onaangekondigd op de stoep:
"Mogen wij even kijken hoe de honden erbij zitten?"
'‘Tuurlijk, kom verder.' Marian had geen idee. Binnen kreeg ze te horen dat de dieren voor 4 maanden in bewaring genomen zouden worden.
Femke, 3 maanden | Foto: MvdVfotografie
Marian heeft de honden zelf in het busje getild. De dieren trilden, ze klampten zich vast, ze waren doodsbang. En zelfs nu kan Marian dit niet vertellen zonder emotioneel te worden, en dat begrijp ik zo goed. Je voelt haar verdriet. Voor ze wegreden kreeg Marian papieren in haar handen gedrukt waaruit blijkt dat ze moet betalen voor de 'opslagkosten', die 20.000 euro bedragen.
Bella, 3 maanden | Foto: MvdVfotografie
Marian is er dag en nacht mee bezig. Ze slaapt niet. Ze staat ermee op en gaat ermee naar bed. En als ik vraag hoe het met haar gaat zegt ze 'ik wil niet huilen'. Ik weet inmiddels na heel wat gesprekken dat dat niet lukt.
Siba, 2 jaar | Foto: MvdVfotografie
Toen de NVWA wegreed heeft de dierenarts van Marian meteen gebeld met de inspecteur van de NVWA. 'Wij houden supervisie, wij zorgen dat de dieren goed in quarantaine zitten.' Maar het mag allemaal niet baten. De NVWA is meedogenloos en dierenwelzijn van ondergeschikt belang.
Afgelopen week belde ik met kynologisch instructeur en gedragsdeskundige Thierry Duval. Hij zegt hierover het volgende:
"Ik vind het een schrijnende zaak dat pups/ honden op deze manier in beslag worden genomen. Hiermee gooi je ze een soort van in de vuilnisbak, en zie dan maar eens hoe de honden terug komen bij eigenaren.
Naast het feit dat deze nieuwe eigenaren maanden hun hond moeten missen, zitten deze honden in een cruciale fase met betrekking tot hun ontwikkeling qua gedrag. De pups zitten in hun inprentingsfase en missen door deze actie hun ontwikkeling en socialisatie waardoor ze op een achterstand komen. Dit is een zeer kwalijke zaak omdat de pups meestal in deze situatie praktisch aan hun lot worden overgelaten en er geen training dan wel ontwikkeling plaatsvindt. Hierdoor vereenzamen ze en leren zichzelf verkeerd gedrag aan. Dit geldt niet alleen voor de pups maar voor iedere hond die voor een lange periode in deze situatie (inbeslagname) terechtkomt. De honden hebben vaak al een rugtas aan trauma meegekregen waardoor rust en regelmaat essentieel is voor de rest van hun ontwikkeling.
Mijn mening is dat hier door de NVWA anders naar gekeken moet worden, en op gehandeld moet worden. Het is onverteerbaar dat een hond na uitslag test [titer - red.] waarbij antistoffen zijn aangetoond er nog een periode van 90 tot 120 dagen in bewaring aan vastgekoppeld dient te worden."
Ik ben het zeer eens met Thierry. Vandaag rond ik de mail af naar onze advocaat, die namens House of Animals een officiële klacht gaat indienen bij de NVWA. Ze overtreden namelijk de wet door zich niet te houden aan het Besluit houders van dieren. Bovendien is de absurd lange, extra quarantaine na de titer test niet eens een wettelijke eis. De NVWA kent de wet niet (of negeert hem), handhaaft met harde hand ondank de eigen manke communicatie over honden uit Oekraïne en beschadigt in het proces dieren en mensen die dat niet verdienen. Dit is handhaven om je te bewijzen voor de bühne, over de rug van mens en dier. Maar dan hadden ze nog niet met ons gerekend!
Lady met 3 pootjes, 2 jaar | Foto: MvdVfotografie
.
©Karen Soeters | House of Animals
