De afschuwelijke beelden van de honden bij de horrorfokker in Eersel hebben terecht heel veel losgemaakt. We zijn ook trots dat de NVWA door ons handhavingsverzoek uiteindelijk 464 honden in bewaring heeft genomen. Daar ben ik oprecht heel blij om. Maar ik blijf mij intens zorgen maken over de achtergebleven 159 honden. Iemand die aantoonbaar al jaren zo meedogenloos met dieren omgaat zou per direct een houdverbod moeten krijgen. Maar dat is dus niet gebeurd. En dus is de NVWA nog lang niet van ons af.
Door al onze publicaties over de horrorfokker in Eersel krijgen we steeds meer meldingen van mensen die hun verhaal willen doen, waaronder nog meer ex-werknemers. Daarom weten we dat er vanaf vandaag geen personeel meer werkzaam is bij Kwispel Enzo in Eersel, ook bekend als Kwispel en Co. Dat is op zich zeer begrijpelijk, want inmiddels weten we dat deze fokker niet alleen afschuwelijk met zijn dieren omgaat, maar ook met zijn personeel.
Mijn zorg betreft de 159 honden die daar nog steeds zitten. We weten uit de verhalen van oud-werknemers dat zowel de fokker als de bedrijfsleider de afgelopen jaren zelf geen hokken hebben schoongemaakt en nooit zelf water of eten hebben gegeven. Ook niet in tijden van personeelstekort en ook niet toen er bijna 1000 honden zaten. Laat staan dat ze enige vorm van liefde toonden, aandacht gaven aan de honden of pups uit de smerige betonnen hokken haalden om ze te laten wennen aan mensen. Daarbij staat in de stukken van de NVWA die we toegestuurd kregen in het kader van de rechtszaak die we hebben aangespannen het volgende (2 maart 2021, veterinaire verklaring):
"De onderbezetting in vaste arbeidskrachten is daarom volgens ons van structurele aard en al jaren aanwezig."
Dit is te vinden in de veterinaire verklaring, pag. 80 van 512 Procesdossier 230120:
"Voor alleen de verzorging, bestaande uit het voeren van de honden en het schoonhouden van de verblijven en de omgeving van de honden en de honden zelf, is minimaal één fte per 20 tot maximaal 40 honden nodig. Medische zorg, uitlaten, trainen en het management met administratieve werkzaamheden vallen daar niet onder. De verzorging en de zorg voor de pups die nog onder de 8 weken zijn, in casu de pups bij de teven in de betreffende kraamafdelingen, is hierbij ook niet meegenomen."
De dierenarts van de NVWA zei tijdens de rechtszaak onze zorgen over het welzijn van de achtergebleven honden te delen:
"Er moet goed toezicht komen."
Maar hoe ziet ‘goed toezicht’ er bij de NVWA uit? Komen ze dan nu eindelijk iedere dag controleren? Weten ze dan ook net als wij dat er geen personeel meer is om voor de 159 honden te zorgen? Ik denk gezien het enorme dossier van de NVWA over deze fokker en de weinige actie die erop volgde, dat het ze niets interesseert. De honden moeten daarom nu weg! Vijf weken afwachten tot hij zijn bedrijf op deze locatie heeft gesloten, zoals de rechter heeft geëist op basis van het bestemmingsplan, is een regelrechte ramp voor deze dieren.
Mocht je nog niet overtuigd zijn. Lees dan vooral de ingezonden brief van dierenarts Paul Bours eerder deze week. Bours werkte de afgelopen 23 jaar als senior beleidsmedewerker dierenwelzijn bij het ministerie van LNV. Hij spreekt van dieronterende situaties die al in 2019 waren geconstateerd:
"Het enige wat ontbreekt is de wil van deze instanties om de dieren, zonder daarvoor te worden gedwongen door een NGO, te willen beschermen tegen volstrekt ongeschikte houders."
En dus gaat House of Animals gewoon weer een melding doen en daarna gaan we net zolang druk uitoefenen totdat de NVWA eindelijk echt in actie komt en alle honden weghaalt bij deze gruwelijke dierenmishandelaar. De NVWA is nog lang niet van ons af, dat beloof ik jullie.
.
©Karen Soeters | House of Animals